Hallo, mijn naam is Elizabeth, maar iedereen noemt mij Liz. Geboren in een gezin met tien kinderen groeide ik op in de sloppenwijken van Korogocho. Nadat ik vier van mijn broers en zussen had verloren, was ik verantwoordelijk voor de zorg voor mijn kleine zusjes. Omdat we naast een grote afvalberg woonden, Dandorra genaamd, bestond ons dagelijks leven uit het zoeken naar iets te eten en het verzamelen van voldoende plastic en rubber om geld te verdienen voor school, omdat mijn ouders het niet konden betalen. Als jong kind wist ik altijd dat deze plek niet de plek was waar God wilde dat ik was, en hoewel het schijnbaar onmogelijk was, wist ik dat Hij me uit deze plek zou halen. Op zestienjarige leeftijd werd ik geadopteerd door een liefdevol Keniaans gezin. Het was moeilijk voor mij om mijn familie achter te laten, maar ik besloot bij hen te gaan wonen. Ze gaven me een heel warm huis met een bed, speciaal voor mij. De vader van mijn nieuwe pleeggezin was ook kerkstichter en predikant. Hij betaalde voor mijn studie. Ik vond werk als receptioniste en voltooide een pastorale opleiding bij Life Spring Chapel. Toen God mij riep om terug te gaan naar de sloppenwijken van Korogocho, heb ik een aantal jaren geworsteld om Hem te gehoorzamen. Ik bleef bij mezelf denken; “Teruggaan naar die vreselijke plaats, is dat werkelijk wat U wilt dat ik doe, Heer?”. Maar de Heer gaf mij er vrede over. En na veel gebed en steun stuurde mijn kerkgemeente mij als zendeling en jeugdpastor om te gaan dienen in Tumaini Grogon, een plaatselijke kerk in Korogocho.